Καμπαρέ...Ελλάς στο Studio Κυψέλης
Η πιο cult επιθεώρηση της σαιζόν!
Το Καμπαρέ...Ελλάς, η επιθεώρηση
που συνυπογράφουν η παραγωγικότατη Τούλα Μπούτου και ο σπουδαίος Μανώλης
Δεστούνης - ίσως ο τελευταίος εν ζωή συνδετικός αρμός με τους μεγάλους λαϊκούς
κωμικούς περασμένων δεκαετιών - είναι μία παράσταση που στέκεται σαν ένα
ευχάριστο δίωρο trip!
Σαν μπαίνεις στο υπόγειο θέατρο
του Studio Κυψέλης και αντικρίζεις το naive ζωγραφιστό σκηνικό της Γιοβάννας
Πράσινου ξέρεις εκ των προτέρων πως δεν θα παρακολουθήσεις κάτι σε στυλ Σόου
του ΑΝΤ1 που λέγαμε και παλιότερα, τουτέστιν δε θα συναντήσεις
αισθητική...δεξιούκλας γκλαμουριάς με ολίγη από κιτς και μπόλικη από λαμέ,
φρου-φρου κι αρώματα.
Γιατί, η παρουσία και μόνο του
Δεστούνη στην έναρξη, σε πείθει για μια αναδρομή στην παλιά αθηναϊκή
επιθεώρηση, τότε που το ήθος πρωτοστατούσε και τα σκετς έπαιζαν το ρόλο των
σημερινών δελτίων ειδήσεων, μιας ενημέρωσης όμως που σε ψυχαγωγούσε και δε σε
κατέθλιβε.
Εντάξει, υπάρχει κι εδώ η
κραυγαλέα συνθήκη του σκηνοθέτης = ''αδερφή'', παπάς = επίσης ''αδερφή'' κλπ.,
με μια λογική κιν/φικής κωμωδίας δαλιανιδικού τύπου, βασισμένης στην
καρικατούρα και όχι στη χυδαιότητα. Δεν ενοχλεί, όμως, αφού αν δεχτείς ότι
παρακολουθείς ένα ατόφιο λαϊκό θέαμα, κατανοείς και από που ακριβώς προήλθαν
όλα τα μετέπειτα, τηλεοπτικά κυρίως, κλισέ.
Παρά τα χρόνια του,
παρακολουθούσα τον Μανώλη Δεστούνη να παίζει και να χορεύει, να υπερβαίνει το
ίδιο το κείμενο ως παρενδυτικός στη Βιολετέρα (νούμερο του Κώστα Πρετεντέρη που
πρωτόπαιξε η Γεωργία Βασιλειάδου στο Περοκέ το 1960) και σκεφτόμουν πως μπροστά
στα μάτια μου διαδραματίζεται το πιο αγνό και αθώο είδος θεάτρου, κομμάτι κι
αυτό ενός λαϊκού νεοελληνικού πολιτισμού που περιθωριοποιήθηκε μέσα στα χρόνια
ή, ακόμη χειρότερα, εκχυδαΐστηκε για να εξυπηρετήσει απ' το 1990 και μετά τα
συμφέροντα των καναλαρχών.
Ξεχωριστό και το σκετς Ο Μπεκρής
με τον Κωνσταντίνο Ραβνιωτόπουλο στον ομώνυμο ρόλο να ζωντανεύει τον οικείο,
στους πρεσβύτερους ειδικά, χαρακτήρα του Ορέστη Μακρή.
Το νούμερο όμως που ξεχώρισε και
που πολύ σωστά τοποθετήθηκε προς το τέλος της παράστασης ήταν Τα μπουλούκια,
βασισμένο σε ποίημα του Μίμη Τραϊφόρου. Ολόκληρος ο επταμελής θίασος επί σκηνής
σε έναν φόρο τιμής στους θεατρίνους του περασμένου αιώνα, τότε που οι άνθρωποι
δε μπορούσαν να πάνε στο θέατρο και πήγαινε το θέατρο σ' αυτούς - όπως ακριβώς
το είπα και παραπάνω, κανονικό trip α λα παλαιά, παρά τον εμβολιασμό των
κειμένων με τις απαραίτητες σύγχρονες αναφορές στην...Κάγκελα Μέρκελ, στα
Μνημόνια, στην οικονομική εξαθλίωση και στον Αντώνη, τον Σαμαρά ντε!
Επιπλέον, αν και στην παράσταση
πρωταγωνιστούν κυριολεκτικά οι ανδρικοί ρόλοι (Δεστούνης, Ραβνιωτόπουλος και ο
νεότερος Γιάννης Κωστάρας), οι τέσσερις γυναίκες του θιάσου εξυπηρετούν καθαρά
τη δραματουργία και ευτυχώς δεν περιορίζονται σε ρολάκια - γλάστρες: Με γνήσια
κωμική φλέβα κι αυτές, έπαιξαν οι πιο έμπειρες Άννα Μαρία Βιδάλη και Ελένη Μπέη
πλάι στις νεότερες Ηρώ Μητρούτσικου και Έφη Κουτάντου. Ακόμη και τα
γνωστά διασκευασμένα τραγούδια, ελληνικά και ξένα, που ακούστηκαν παιγμένα από
το συνθεσάιζερ του βετεράνου Άκη Φλωρέντη υποστήριζαν τη low budget φύση της
παράστασης και ενέτειναν τη δημιουργία ενός 100% cult κλίματος. Ομολογώ
ότι δεν μ' αρέσει να χρησιμοποιώ τον όρο cult τακτικά, το θεωρώ εύκολη λύση,
γνωμάτευση επί του ποδός, απέναντι σε οτιδήποτε δεν ακολουθεί μία συγκεκριμένη,
μοδάτη ενίοτε, αισθητική.
Και η προσπάθεια των Τούλας
Μπούτου - Μανώλη Δεστούνη δεν έχει να κάνει σε καμία περίπτωση με μόδες. Είναι
η εναγώνια προσπάθεια των τελευταίων εκπροσώπων της κλασικής επιθεώρησης να την
κρατήσουν ζωντανή και ακμαία, χτυπημένοι κι αυτοί από την οικονομική κρίση, σαν
τους ήρωες που υποδύονται στα σκετς. Το γέλιο τους πηγάζει από ατάκες, λόγια -
μισαδάκια και καταστάσεις καθημερινής τρέλας, όχι από νευρωτισμό και υστερία.
Τέλος, επιθεώρηση κάνει και ο Σεφερλής - λέει - που έχει με το μέρος του
τα κανάλια, αλλά απ' ότι μαθαίνω και τον Κώστα Γεωργουσόπουλο τελευταία. Θα σας
πρότεινα να αγνοήσετε τόσο τον Σεφερλή, όσο και τους ομοίους του, τους κωμικούς
- τηλεστάρ που βωμολοχούν ασύστολα, και να περάσετε οπωσδήποτε από το
Καμπαρέ...Ελλάς στο Studio Κυψέλης κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή. Η
γνήσια επιθεώρηση, η ρετρό έστω, νοσεί και ο Μανώλης Δεστούνης που την υπηρετεί
επί 45 ολόκληρα χρόνια κοπιάζει να της δώσει το φιλί της ζωής! Τιμήστε έναν
τελευταίο των μεγάλων κωμικών, αξίζει!
* Η επιθεώρηση Καμπαρέ...Ελλάς
των Τούλας Μπούτου - Μανώλη Δεστούνη παίζεται κάθε Παρασκευή και Κυριακή στις
20.30 και κάθε Σάββατο στις 19.30 στο Studio Κυψέλης (Σπετσοπούλας 9, τηλ. 210
8819571)
.jpg)
